Kinderen in de puberleeftijd maken veel verandering door. Lichamelijk, maar ook psychisch en in hun leefomgeving. Bijvoorbeeld de ontwikkeling van seksualiteit en de daarbij behorende lichamelijke kenmerken. Die kan leiden tot onzekerheid en schaamte, afhankelijk van de leeftijd van inzet van verandering. Met name bij meisjes speelt dit soms sterk, omdat zij de meest zichtbare lichamelijke ontwikkeling doormaken en in de regel eerder dan jongens. Zoals het woord al zegt, in de regel. En waar regels zijn, zijn uitzonderingen die tot onzekerheid kunnen leiden. In de leeftijd van 14 tot 18 jaar is dit verschil soms heel erg duidelijk zichtbaar. Jongens zijn soms nog echt jongens, waar meisjes soms al lijken op jonge vrouwen.

Naast lichamelijke ontwikkelingen verandert er vaak ook een hoop in de omgeving van een tiener. Dit begint met de overgang van de basisschool naar middelbare school. Dit is een stap van oudste van de school naar jongste en vaak een stap van een kleine bekende omgeving naar een (veel) grotere, onbekende omgeving. Er komen andere en vaak wisselende leerkrachten en nieuwe klasgenoten. Dit leidt soms tot het verbreken van hechte vriendschappen of de groei van nieuwe. Hoe dan ook, de sociale omgeving van een tiener staat even op zijn kop.

 

Later tijdens je middelbare school krijg je hechte vriendschappen en ook liefdesrelaties ontstaan en worden verbroken. Hoe dan ook, de sociale omgeving van een tiener staat met regelmaat op z’n kop. Daardoor moet je vaak weer opnieuw je plek in de groep vinden.

Met al deze veranderingen verandert er ook nog het een en ander in het denken en doen. De pubertijd is de overgang naar zelfstandigheid. Dit brengt dus ook loskomen van je ouders met zich mee en het verkennen van nieuwe mogelijkheden en grenzen. Oorzaak en gevolg overzien wordt ontwikkeld, maar is nog helemaal niet vanzelfsprekend op deze leeftijd. Deze ontwikkeling gaat gepaard met het opzoeken van grenzen en soms met vallen en opstaan of hard je neus stoten. Voor het laatste zijn vaak de vanzelfsprekende autoriteiten de klos: ouders en leerkrachten.Groepsdruk en ontwikkelen van je eigen identiteit zijn actuele thema’s die zich kenmerken bij vooral 14 tot 18 jarigen.


PMT iets voor jou?

Wanneer PMT?

Psychomotorische therapie, PMT, is een therapie voor kinderen en volwassenen die zich niet fijn voelen of moeilijkheden hebben. Iedereen maakt wel eens mee dat het niet zo goed gaat. Soms kom je er niet alleen uit. PMT is een therapie die speciale hulp geeft. Je kan samen met de PMT-therapeut een tijdje aan de moeilijkheden werken.

Voorbeelden

Bijvoorbeeld als het moeilijk is om met je eigen gevoelens om te gaan, als je vaak boos, bang of bedroefd bent is het handig om met een PMT-therapeut aan de slag te gaan. Of als het lastig is om met anderen om te gaan, als je ruzies moeilijk weet op te lossen, je moeilijk kan verweren tegen pesters of je geen vrienden durft te maken. Ook komt het voor dat er vervelende dingen gebeurd zijn waar je nog last van hebt. Voor al deze moeilijkheden en ook voor andere, kan PMT je verder helpen.

Al doende leert men

PMT is een speciale hulp omdat we vooral aan de slag gaan. Je kent vast de uitdrukking: al doende leer je. Bij PMT krijg je beweeg- en spelopdrachten waarin je nieuwe dingen kan ontdekken over jezelf. Op deze manier kan je spelenderwijs leren en jezelf verder ontwikkelen!

Vergoeding

Vergoeding voor PMT tot 18 jaar is bij PPTimmers volledig mogelijk door de gemeente, hiervoor is een verwijzing of een indicatie nodig van een professional zoals de huisarts, een jeugdarts, het CJG en andere jeugdprofessionals.

Het PMT weekend verloopt volop gevarieerd binnen een vast kader.

Even binnen komen

De vrijdagavond is even binnen komen, je veiligheid en je plekje vinden. Daarnaast is het een moment om de energie te ontladen van de spanning van aankomen op het weekend.

 

Special saturday

De zaterdag is speciaal, er wordt gewerkt binnen het thema en het vooraf opgestelde doel van dit weekend. Deze doelen en programma worden door de het team op basis van input van ouders en de groepsprocessen als ook de doelen van de structuurgroep.

Langzame start van de dag

De zondag is huiselijk. De zondag is weer het moment om weer rustig te kunnen worden na een intensieve zaterag. De dag wordt gekenmerkt door een huiselijke sfeer om ook deze alledaagse situatie te creëren. Er wordt wat langer uitgeslapen, er is een uitgebreid ontbijt met een langzamere start van de dag. Gezelligheid en met elkaar sfeer maken staat voorop. Vervolgens is er tijd voor huiswerk, voor jezelf of voor een spelletje met een andere deelnemer of met de begeleiding. Tegen het einde van de ochtend staat er een sportmoment op het programma waarin een recreatieve sport zoals voetbal, volleybal of andere vrije tijd sporten beoefend worden. Ook om hierin te groeien en te oefenen, zodat de deelnemer ook hierin oefent en aan kan sluiten op een camping of bij een spel in de vrije tijd. De zondag middag wordt afgesloten met een soep als lichte lunch en een evaluatie.

Gedurende het geheel weekend is er doorlopend aandacht voor huishoudelijke taken zoals afwassen, schoonmaken van toilet en woonkamer, en op termijn komt ook wassen van textiel erbij. En er is altijd een moment om te douchen in het weekend (meestal  1 keer) en er is meerdere momenten per dag aandacht voor de persoonlijke hygiëne.

De PMT-weekenden staan voor ervaringsgericht leren. De methode voor tieners. Waarom? Omdat het een heel directe vorm van leren is: doen, evalueren, lessen trekken om te bepalen wat je wilt behouden en wat je anders gaat doen. Daarna ga je weer verder met experimenteren en begint de cyclus opnieuw. Grote voordeel is dat je dit doet met je eigen leeftijdgenoten: de belangrijkste bronnen van informatie voor deze leeftijd als het gaat om hoe je je (wilt of moet) gedragen in een groep (sociaal gedrag).

3 specialisten als begeleiding

Ervaringsgericht leren is het domein van Psychomotore therapeuten. Daarom is er altijd tijdens de weekenden een PMT therapeut aanwezig, 24/7.

 

Maar het stimuleren van ontwikkeling bij kinderen met een ontwikkelingsstoornis, die ook nog eens divers zijn en tiener, dat vraagt ook om specifieke kennis. Naast de PMT therapeut is er ook een gedragsdeskundige aanwezig, ook 24/7.

Omdat het een echte behandelcomponent heeft (gericht op verandering en oplossen van een probleem) en niet alleen begeleiding, is er een GZ psycholoog aanwezig die beide groepen en beide behandelteams bijstaat en aanstuurt gedurende de weekenden.

In de structuurgroep zitten meestal jongeren van tussen de 12 en 16 jaar. Meestal zijn dit deelnemers die door een psychiatrische aandoening zoals een autistisch spectrum stoornis, ADHD, ODD of anderszins moeite hebben met het functioneren in een groep en moeizaam om kunnen gaan met de alledaagse situatie. Omdat deze kinderen zich op een andere manier ontwikkelen vragen ze meer opvoedvaardigheden. Vaak zijn er ook hiaten in hun alledaagse ontwikkeling en mate van zelfstandig functioneren ten opzichte van leeftijdgenoten. Dat kan op verschillende vlakken zijn van het dagelijks functioneren.

 

Besef van uitzondering zijn

Veel deelnemers hebben een beperkte zelfreflectie en meestal ook niet een bewuste lijdensdruk. Wel is er vaak een besef van de uitzondering zijn: ze zitten op speciaal onderwijs, merken dat ze niet mee kunnen in een gewone hobbyclub of bemerken veel spanning thuis of op school. Veelvuldig bemerken we dat er onzekerheid is over het eigen functioneren in een groep en is er een bovenmatige interesse is in bijvoorbeeld gaming. Die virtuele wereld is voor hun beter te overzien en biedt wat ze in het dagelijks leven moeilijker vinden: voorspelbare en doorlopende succeservaringen in een overzichtelijke wereld met een beperkte set regels waaraan die wereld voldoet.

Moe van de uitzondering zijn

Bij de jongeren die in onze structuurgroep zitten is er regelmatig sprake van gedragsproblemen, een lage frustratie tolerantie en weinig zelfreflectie. Andere kenmerken zijn een laag zelfbeeld hebben en het vragen van negatieve aandacht of een negatieve spiraal die opgeroepen wordt omdat die bekend is. Het innemen van de zogenaamde helikopterview is zeer beperkt; schuld wordt meestal vanwege onvermogen en als verdediging buiten zichzelf gelegd. Niet zelden hebben deze jongeren negatieve ervaringen of associaties met hulpverlening, al dan niet gebaseerd op echte nare ervaringen of simpelweg uit een gevoel van continu de uitzondering zijn of falen.

Van structuurgroep naar zelfstandigheidsgroep

De structuurgroep heeft als doel de randvoorwaarden voor de zelfstandigheidsgroep te leggen. Dit zijn:

• Kunnen functioneren in een groep en opdoen van positieve en helpende ervaring daarin. Merken dat begeleiding er is om je te steunen, veiligheid biedt, maar ook grenzen stelt om zo die sfeer en veiligheid voor iedereen te bewaren;
• Het opdoen van warme en vertrouwen gevende ervaringen met begeleiding en hulpverleners;
• De basis hebben van het kunnen reguleren of beheersen van emotie;
• Het leren omgaan met veranderingen binnen een vast kader wat veiligheid biedt. De uitzonderingen die regels bevestigen;
• Leren omgaan met fantasie en werkelijkheid;
• Het prikkelen van fantasie en via thema’s merken dat fantasie ook aan het dagelijks fysieke leven toegevoegde waarde kan hebben. In fantasie prikkelende thema’s komt ook onvoorspelbaarheid, of jezelf uitdagen dingen te doen die je eng vindt. Of ervaren wat spanning en adrenaline doet in spel met leeftijdgenoten;
• De basis van zelfreflectie: ik kan en durf te kijken naar mijzelf en mijn sterke en minder sterke kanten;
• Het leren formuleren van een hulpvraag: wat kan of wil ik mijzelf eigen maken?;
• Het opdoen van positieve ervaring met werken aan jezelf door te merken: verandering is weliswaar spannend (immers onbekend) maar kan heel helpend of leuk zijn;
• Het aanleren van alledaagse taken zoals persoonlijke hygiëne, afwassen, schoonmaken, koken, boodschappen doen, budgetteren, gezond en gevarieerd eten, EHBO, planmatig werken, reizen met OV, het communiceren via bijvoorbeeld Whats app, gebruik maken van je smartphone, kortom verantwoordelijkheid dragen voor de sfeer en voor de randvoorwaarden van een huishouden.